Αρχίζει να παρουσιάζει ένα τρομακτικό ενδιαφέρον το πολιτικό προσκήνιο…και παρασκήνιο! Κόσμος πάει κι έρχεται, απόψεις και δεδομένα ταρακουνιούνται και εμείς σε αναμονή και αναμπουμπούλα!
Μου θυμίζει το σκηνικό αυτό την προεκλογική περίοδο του πολύ πρόσφατου 2009! Όταν είχαμε πλήρη άγνοια για τα οικονομικά της χώρας και ο ένας (Καραμανλής) μας έλεγε για μειώσεις και ο άλλος (Παπανδρέου) μας μιλούσε για αυξήσεις, πράσινη οικονομία, πράσινα άλογα…και τελικά οικονομικά και άλογα αποδείχτηκαν ψόφια!
Σε αυτή τη γύρα όμως του στημένου ιπποδρόμου συνειδητοποιήσαμε ότι τρέχουν γαϊδούρια αντί για άλογα!
Ο ένας πια (Σαμαράς) μας λέει πως υπάρχει άμεση λύση κρυμμένη στα δεφτέρια τους και πως πρέπει να πούμε όχι στα νέα μέτρα της φτώχιας και του παραλόγου και ο άλλος (Παπανδρέου) μας ζητά να τον εμπιστευτούμε για να υπάρξει μακροπρόθεσμα ανάπτυξη στη χώρα, με την προϋπόθεση όμως να αποδεχτούμε τη κατάντια μας…
Για την Αλέκα…τι να πω! Ακλόνητη στις θέσεις της επιμένει πως όλοι μας κοροϊδεύουν (καλά αυτό το καταλάβαμε!) και πως η λύση είναι η διάλυση. Ακολούθησε τη λύση αυτή και ο Συνασπισμός και τώρα μαζεύει τα κομμάτια του..
Αρχίζω και αγχώνομαι πάλι, αρχίζω και στριμώχνομαι! Αφού στα γκάλοπ απαντώ πως "ο κανένας" είναι ο καταλληλότερος, ποιον "κανέναν" να εμπιστευτώ; Αυτή τη φορά όμως δεν χτυπάω καμπανάκι για να βάλουν μυαλό…λέω αλήθεια!
Δεν υπάρχει πρόσωπο στο μυαλό μου, δεν υπάρχει γραβάτα αλλά ούτε και λιμουζίνα που θα με πείσει για το κύρος ενός αυριανού πρωθυπουργού!
Εδώ δεν ξέρω καλά - καλά αν υπάρχει αύριο.
Αλλά αν υπάρξει αύριο θα είμαι ευγνώμων που υπήρξε χθες…γιατί τώρα το γαϊδούρι είμαι εγώ και κουβαλώ στη πλάτη μου όλα τους τα φέσια!
Στη δική μου πλάτη ελπίζετε μελλοντικοί πρωθυπουργοί...ξεχνάτε ότι το γαϊδούρι έχει και πολύ δυνατά πόδια και αντί να τρέξω τώρα…θα κλοτσήσω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου